dag 8

Gisteren en vandaag waren oke. Lise was nog steeds in een goed humeur en vol energie. Bij het ontbijt was ze een beetje geërgerd: gooien met al het eten, huilen en niet echt in de stemming om iets te proberen. Ze at een paar happen danoontje tijdens het zingen van een paar liedjes. In de ochtend at ze een aantal hapjes fruitpuree bij de oppas en at ze 3 chipitos en een minitucje (zelf doorgeslikt zonder te kokhalzen, goed zo Lise!)
De rest van de dag nog wat hapjes vla, aardig wat slokken water en een beetje broccolipuree.

De sondevoeding was weer verder teruggeschroefd: om 18u kreeg ze pas haar eerste sondevoeding die ze er vervolgens uitspuugde. Ik weet niet waarom, misschien was het omdat ik de 120 ml in een keer gaf: we zijn gewend om een ​​pauze in tussen hebben. Ik hoop maar dat het een 1 malige actie was en geen voorbode van ziek worden. Haar oudste broer Sem is namelijk niet fit; buikpijn, hoesten en overgeven. We wachten maar even af.

Ik had gehoopt en verwacht dat ze nu al meer zou eten en ook meer trek zou hebben, maar ik moet zeggen dat ze alleen haar mond opent als we haar afleiden en na een paar hapjes is ze er echt klaar mee. Heb mijn zorgen hierover bij no tube neergelegd en kreeg de reactie dat Lise de leiding heeft in het hele proces en Lise bepaalt hoe snel alles gaat. Lise heeft tijd nodig om alle negatieve ervaringen in haar mond, slokdarm en maag te verwerken...kortom: geduld! Een wijze les voor een ongeduldige mama.....

Voor het eerst merkten we vandaag dat de weegschaal wat terugliep: 12.3 kg (bij start van het programma was het 12.6 kg)

Morgen gaan we maar weer even een video maken voor no tube (doen we regelmatig) dan kunnen zij meekijken of we op de goede weg zitten of dat we toch op een andere manier moeten aanbieden.

Ja je bent een echte dame: even kijken hoe mama's laarsjes mij staan.